MARSALA: UKRYTE MIASTO CZYLI CZEGO CI PRZEWODNIK NIE POWIE
Piwnice
płynące winem zwane na Sycylii cantine np. rodziny Florio,
Pellegrino czy Intorcia, oślepiające blaskiem słonecznym saliny
Ettore Infersa, arrasy z Flandrii dla królowej czy statek fenicki to obowiązkowe
punkty podczas wycieczki do Marsali. Miasto ma jednak znacznie więcej do zaoferowania niż by się mogło zdawać –
większość atrakcji ukryta jest „tam gdzie wzrok nie sięga”.
Nawet wytrawnego podróżnika. Przeczytanie o nich gdziekolwiek czegoś
więcej niż zdawkowej notki, trafienie do nich i dostanie się do
środka graniczy z cudem. Poniżej propozycja kilku super-ciekawych alternatyw
dla "sztampowych" zabytków zachodniosycylijskiej metropolii. Wszystkie
w czeluściach podziemi. Marsala bowiem kalkarenitem stoi. A raczej
na nim.
MARSALA: GROTA I ŹRÓDŁO SYBILLI, KOŚCIOŁEK JANA CHRZCICIELA
Pierwotnie było tu źródło wody pitnej i miejsce kultu tejże. Według Solinusa w jaskini spoczęła po śmierci Sybilla Kumańska (ta najsłynniejsza z miasta Cumae w obecnej Kampanii). Mogła tu również mieszkać Sybilla Lilybetańska zwana Sykulską lub Sycylijską, wieszczka przepowiadająca przyszłość, do której pielgrzymowano. Kartagińczycy, a konkretnie Hanibal właśnie tutaj postanowił założyć swój obóz – przy studni znajdującej się na przylądku położonym dokładnie naprzeciwko rodzinnej Libii. Stąd antyczna nazwa Marsali – Lilybeum co tłumaczy się „naprzeciwko Libii”. Do około V w. n.e. było to miejsce spotkań wczesnych chrześcijan, a samo źródło służyło jako chrzcielnica. Początkowo należało do zakonu bazylian, potem przeszło w ręce Jezuitów, którzy w 1555 r. wybudowali nad grotą kościółek pod wezwaniem Jana Chrzciciela.
Grota
leży na głębokości 4,8 m. Składają się na nią trzy
„pomieszczenia”: jedno położone centralnie oraz dwa
przylegające do niego, od północy i zachodu.
Obszar
centralny ma planie okręgu ma wydrążony w kopulastym sklepieniu
świetlik, który sięga podłogi kościoła. Na środku jest
kwadratowy basen zaopatrzony w wodę.
W
północnym pomieszczeniu, a raczej wyżłobieniu na planie półokręgu
na kamiennym postumencie stoi marmurowym ołtarzyk z wizerunkiem św.
Jana Chrzciciela (XV w.). Na poziomie podłogi znajduje się sławetne
źródło Sybilli, które zaopatruje w wodę basen centralny. Ze
źródła wróżki miał rzekomo pić Ulisses.
Zachodnia
część groty o nieregularnym kształcie ma po prawej stronie absydy
„wcięcie”, które identyfikuje się z tzw. „łóżkiem
Sybilli”. Z miejscem tym związana jest późniejsza legenda jakoby
Sybilla wpadła do groty i uwieziona pod ziemią własnymi rękami
wygrzebała sobie takie miejsce do spania.
Kościółek
i grota nie są normalnie dostępne szerszej publiczności. Możliwe
są jedynie umówione wcześniej wejścia z licencjonowanym przewodnikiem.
Sycylijczycy nie przykładają specjalnej wagi do dni czy godzin funkcjonowania zabytków turystycznych, chyba, że mówimy o tych najbardziej znanych: piwnicach winiarskich (bo to firmy prywatne nastawione na turystów) czy muzeum arrasów.
Adresy
Grota Sybilli - Lungomare Boeo
Grota i źródło wróżki Sybilli. |
Grota znajduje się w podziemiach tego kościółka. |
MARSALA: NEKROPOLIA LILIBEO I KOMPLEKS MONUMENTALNY MATKI BOŻEJ Z GROTY
Teren
w nowszej części miasta za torami kolejowymi to jedna z kilku
nekropoli starożytnej Marsali, którą warto odwiedzić mimo
odległości i niespecjalnej reklamy. Ze względu na rozległość
cmentarzysko wraz z kościołem bywa określane mianem kompleksu
monumentalnego.
W czasach fenickich, a potem rzymskich był to obszar usiany grobowcami w typie hypogeum czyli wykutymi grotami, zwykle kolistymi. Służyły jako miejsce pochówku lub kremacji zwłok. W niektórych odnaleziono amfory. Wykute na różnych głębokościach jamy na wypłaszczonym terenie zostały z nastaniem Rzymian wykorzystane jako źródło materiału do budowy kolonii Helvia Augusta Lilybitanorum, czego dowodem są ślady po ekstrakcji tufu (kalkarenitu).
Kolejne miejsce pod ziemią, które kryje skarby przeszłości. Niepozorne, schowane w gąszczu uliczek i zaułków marsalskiego starego miasta. Całkowicie zniszczone w bombardowaniu podczas WWII. Więcej informacji tutaj.
Teren ograniczony ulicami Cattaneo, Struppa, Massimo D’Azeglio i De Gasperi pokrywa kolejna nekropolia Fenicjan, gdzie w wyżłobieniach gruntu oraz skromnych lub bogato zdobionych katakumbach chowano zmarłych. Jak to często bywa, kolejne kultury wykorzystywały cmentarzysko po poprzednikach i tak w tym miejscu możemy odnaleźć nawarstwienie grobów z różnych okresów historycznych aż do późnego cesarstwa rzymskiego. Najsłynniejszym z tamtejszych grobów jest hypogeum kobiety o imieniu Crispia Salvia. Komorę zadedykował pogrążony w smutku mąż Iulius Demetrius zmarłej w wieku 45 lat żonie, o czym wiemy z epigramu jaki zachował się do naszych czasów (wystawiony w Muzeum Baglio Anselmi). Ściany pokrywają freski przedstawiające scenę stypy po pogrzebie, flecistę, którego grze przysłuchuje się pięć postaci, cztery pawie siedzące na kalatosach wypełnionych owocami i kwiatami (w starożytności wysokie naczynie do przechowywania wełny lub owoców, symbol płodności i obfitości) oraz dwie uskrzydlone postacie trzymające girlandę.
W czasach fenickich, a potem rzymskich był to obszar usiany grobowcami w typie hypogeum czyli wykutymi grotami, zwykle kolistymi. Służyły jako miejsce pochówku lub kremacji zwłok. W niektórych odnaleziono amfory. Wykute na różnych głębokościach jamy na wypłaszczonym terenie zostały z nastaniem Rzymian wykorzystane jako źródło materiału do budowy kolonii Helvia Augusta Lilybitanorum, czego dowodem są ślady po ekstrakcji tufu (kalkarenitu).
W ścianach wyeksploatowanej latomi
wcześni chrześcijanie drążyli nisze, a w nich tzw. arkosolia
(rodzaj grobu).
Później jaskinie pełniły funkcję cenobium, gdy
osiedlili się tutaj mnisi obrządku greckiego z zakonu bazylian.
W
1097 r. książę Roger w akcie przywrócenia po okupacji islamskiej
i wspierania monastycyzmu utworzył w Marsali pierwsze opactwo na
Sycylii i nadał mu nazwę Matki Boskiej w Grocie. Ojcom bazylianom
powierzono opiece również wiele innych kościołów w mieście
m.in. wspomnianą siedzibę mitycznej Sybilli. Przy opactwie
wybudowano wieżę obronną, którą z czasem przekształcono w
dzwonnicę. Bazylianie wyrzeźbili w ścianach liczne ołtarzyki i
pokryli ściany serią fresków ukazujących świętych wliczając
czczoną od IV w. n.e. męczennicę Łucję i apostoła Bartłomieja.
Freski datowane na XII/XIII w. choć mocno zniszczone, świadczą o
wysokiej kulturze malarskiej autorów, a także o bliskich kontaktach
z innymi ośrodkami grekokatolickiego monastycyzmu z południowej
Italii i wschodu Sycylii. Gdy z nieznanych historykom przyczyn
połączono opactwo w Marsali z opactwem w Palermo, miejsce
pozostawało niezamieszkałe. Dopiero w 1555 r. król Karol V oddał
je w ręce jezuitów. Ci podjęli decyzję o rozbudowie
świątyni-hypogeum. Projekt i prace budowlane zlecili architektowi z
Trapani – Giovanowi Biagio Amico. Powstała wielka budowla
jednonawowa z czterema bocznymi kaplicami, z dachem otoczonym
balustradą zwieńczonym kopułą z zielonymi dachówkami. Wejście
do świątyni prowadziło wielkimi schodami wkomponowanymi w ścianę
latomi. Od rozwiązania Towarzystwa Jezusowego w 1860 r. obiekt wraz
z grotami niszczał. Do opłakanego stanu zabytku najwydatniej
przyczyniło się trzęsienie ziemi z 1968 roku. Są plany szeroko
zakrojonych prac konserwatorskich, na które władze prowincji
przeznaczą kwotę ok. 3 milionów euro. Wstęp
bez przewodnika wzbroniony. Niebezpieczeństwo spadających kamieni.
W takich grotach swoich bliskich grzebali Fenicjanie, Rzymianie, a potem chrześcijanie pierwszych wieków naszej ery. |
Barokowy kościół Matki Boskiej z Groty wybudowany przez jezuitów. Obok ruiny wieży obronnej-dzwonnicy. |
Świątynię w miejscu dawnego cmentarzyska, potem kamieniołomu i monastyru wybudowali jezuici. |
Obecnie kościół wygląda tak, ale planowane są prace remontowo-konserwatorskie. |
Chiesa Santa Maria della Grotta na herbie Marsali na urzędzie miasta. |
MARSALA: SANKTUARIUM MADONNY Z KAMIENIOŁOMU
Kolejne miejsce pod ziemią, które kryje skarby przeszłości. Niepozorne, schowane w gąszczu uliczek i zaułków marsalskiego starego miasta. Całkowicie zniszczone w bombardowaniu podczas WWII. Więcej informacji tutaj.
Sanktuarium Matki Boskiej z Kamieniołomu. |
Krypty w sanktuarium. Sarkofag fundatora okazałej barokowej świątyni zniszczonej przez aliantów. |
MARSALA: CMENTARZ FENICKI I HYPOGEUM CRISPII SALVII
Teren ograniczony ulicami Cattaneo, Struppa, Massimo D’Azeglio i De Gasperi pokrywa kolejna nekropolia Fenicjan, gdzie w wyżłobieniach gruntu oraz skromnych lub bogato zdobionych katakumbach chowano zmarłych. Jak to często bywa, kolejne kultury wykorzystywały cmentarzysko po poprzednikach i tak w tym miejscu możemy odnaleźć nawarstwienie grobów z różnych okresów historycznych aż do późnego cesarstwa rzymskiego. Najsłynniejszym z tamtejszych grobów jest hypogeum kobiety o imieniu Crispia Salvia. Komorę zadedykował pogrążony w smutku mąż Iulius Demetrius zmarłej w wieku 45 lat żonie, o czym wiemy z epigramu jaki zachował się do naszych czasów (wystawiony w Muzeum Baglio Anselmi). Ściany pokrywają freski przedstawiające scenę stypy po pogrzebie, flecistę, którego grze przysłuchuje się pięć postaci, cztery pawie siedzące na kalatosach wypełnionych owocami i kwiatami (w starożytności wysokie naczynie do przechowywania wełny lub owoców, symbol płodności i obfitości) oraz dwie uskrzydlone postacie trzymające girlandę.
Jedna z kilku odkrywek grobów fenickich. Niezwykłość tego miejsca polega na tym, że położone jest dosłownie między współczesny blokami mieszkalnymi. |
Grobowiec Crispii Salvii. W lewym górnym rogu widoczne miejsce po epigramie ufundowanym przez męża zmarłej. |
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Sycylijczycy nie przykładają specjalnej wagi do dni czy godzin funkcjonowania zabytków turystycznych, chyba, że mówimy o tych najbardziej znanych: piwnicach winiarskich (bo to firmy prywatne nastawione na turystów) czy muzeum arrasów.
W
przypadku nekropoli fenickich nie ma problemu, bo widoczne są z
poziomu ulicy. Do latomi przy kościele MB z Groty też można
swobodnie zejść schodami, ale sam kościół będzie pewnie
zamknięty. Sanktuarium Matki Boskiej z Kamieniołomu w teorii
funkcjonuje według ustalonych godzin (podałam tutaj).
Jeżeli
interesowałoby was wejście do Kompleksu Matki Boskiej z Groty,
grobowca Crispii Salvii oraz Groty Sybilli (wraz z przylegającym
parkiem archeologicznym Lilibeo), podaję numer telefonu, gdzie można
umówić się na oprowadzenie: 0923.95253. Jest to numer do Muzeum
Archeologicznego "Baglio Anselmi" (główny eksponat to
statek fenicki), któremu podlegają wszystkie wymienione atrakcje.
Grota Sybilli - Lungomare Boeo
Kompleks
Monumentalny Matki Boskiej z Groty - Piazza Stadio/Insolato Madonna della
Grotta
Sanktuarium
Madonny z Kamieniołomu -
Via
XIX Luglio na rogu Via Pellegrino A.E.V.
Nekropolie
fenickie -
Via Cattaneo, Struppa, Massimo D’Azeglio i De
Gasperi
Hypogeum Crispii Salvii - Via Massimo D'Azeglio 41
Hypogeum Crispii Salvii - Via Massimo D'Azeglio 41
Nic z omówionych tu szczegółowo zabytków nie widziałam. Żałuję. Dziękuję, że mogę o tym poczytać dzięki tobie. Cmentarz punicki widziałam w Palermo.
OdpowiedzUsuń